Πρεμιέρα: άχρωμη, άγευστη, άοσμη..

Τον ίδιο τίτλο θα μπορούσαμε να βάλουμε τόσο στην πολυαναμενόμενη πρεμιέρα του Ελληνοτουρκικού survivor 3, όσο και στην εμφάνιση -κυρίως στο αγωνιστικό κομμάτι- της Ελληνικής ομάδας! Πρώτη μέρα και ξεκίνημα με δυο ήττες!

Είναι πολύ νωρίς φυσικά για συμπεράσματα αλλά η πρώτη εντύπωση είναι ότι οι Ελληνες παίκτες έδειχναν νωθροί.. αγχωμένοι και μάλλον απροετοίμαστοι.. Αντιθέτως οι Τούρκοι ήταν πιο αποφασισμένοι.. έδειξαν από την αρχή ότι το θέλουν περισσότερο.. και είτε κέρδιζαν ένα αγώνισμα είτε όχι, σου έδιναν την αίσθηση ότι τουλάχιστον ήταν πιο <<προπονημένοι>>, ειδικά στους στόχους! Για προσωπικότητες, είχαμε κάποια δείγματα.. αλλά καλύτερα να περιμένουμε..

Στον πάγκο των Τούρκων υπήρχε περισσότερο πάθος.. Στήριζαν ο ένας τον άλλο και μιλούσαν ακόμα και για εμάς!.. << Αυτοί είναι αντίπαλοι μεταξύ τους>> <<Δεν υπάρχει υποστήριξη από τον πάγκο τους>> χαρακτηριστική είναι η φράση προς έναν παίκτη τους που έχασε: << Κι αυτός το ξέρει ότι είσαι καλύτερος>> !!! Ολα αυτά τα κατάλαβαν οι αντίπαλοι μας από την πρώτη μέρα; Καλά κάνουν φυσικά, εμψυχώνουν την ομάδα τους και προφανώς κάτι τέτοια είναι για εσωτερική τους κατανάλωση..

Είδαμε παίκτρια της ομάδας μας να χάνει στο δευτερόλεπτο γιατί λίγο πριν απλά περπατούσε στον αγωνιστικό χώρο.. κάτι που σχολίασαν και οι αντίπαλοι μας.. Ο Σπύρος Γουρδούπης αν και στο δεύτερο αγώνα του έδειξε αρκετά δυνατός! στον πρώτο δεν μπορούσε ούτε απλά να περάσει από το παζλ – δοκό ισορροπίας.. δύο φορές έπεσε, δείγματα άγχους; Αυτοί που πραγματικά ξεχώρισαν ήταν ο Παναγιώτης Κωνσταντινίδης και η Αφροδίτη Σκαφίδα! ειδικά η δεύτερη έδειξε ότι το έχει.. και μέσα και έξω από το στίβο! Και οι δυο Μπορούν να πάνε ψηλά σε αυτό το παιχνίδι!

Το πρώτο αγώνισμα για τα υλικά της καλύβας δεν προσφέρεται για κριτική.. ουσιαστικά μια σκυταλοδρομία όπου ένας και μόνο παίκτης αν κολλούσε στον στόχο, οι άλλοι θα έπρεπε να κάνουν υπερπροσπάθεια για να καλύψουν τη διαφορά.. Αυτό έγινε δυστυχώς στη δική μας ομάδα, από την αρχή οι Τούρκοι πήραν μια μικρή διαφορά και εύκολα η δύσκολα την κράτησαν μέχρι το τέλος.

Στο δεύτερο αγώνισμα -και το πρώτο από τα δυο συνολικά της ασυλίας- φάνηκε τα κορίτσια να το παίρνουν πάνω τους και έφεραν τις πρώτες νίκες αλλά δεν μπορούσαν να πάρουν μόνα τους το παιχνίδι.. οι Τούρκοι ήταν φανερά πάλι, όπως και στον αγώνα για την καλύβα, πιο συγκεντρωμένοι και πιο εύστοχοι στον τελικό στόχο! Φιλότιμη η προσπάθεια μας να πλησιάσουμε από το 3-7 στο 6-7 αλλά μέχρι εκεί.. Χάσαμε και χάσαμε δίκαια.

Συμπερασματικά η Ελληνική ομάδα δεν άφησε και τις καλύτερες εντυπώσεις.. ίσως να ήταν το άγχος της πρεμιέρας.. αλλά ούτε και οι αντίπαλοι μας έδειξαν ότι είναι καμιά υπερομάδα.. Λίγο πιο αποφασισμένοι και συγκεντρωμένοι αν είναι οι δικοί μας, τους κοντράρουμε άνετα! ειδικά στα κορίτσια! Σίγουρα θα αλλάξουν τα πράγματα, ας ελπίσουμε αυτό να ξεκινήσει από σήμερα.