Γιατί μας αρέσει το Survivor; Επειδή είναι μικρογραφία της κοινωνίας μας. Ο καλός κι ο κακός, ο δυνατός κι ο αδύναμος, ο εγωιστής κι ο ταπεινός, ο περήφανος κι ο γλείφτης. Είναι στην ουσία, μια «διακριτική κλειδαρότρυπα» απ’ όπου παρακολουθούμε τις ζωές των άλλων. Ανάλογα με τον χαρακτήρα μας, τοποθετούμε τους παίκτες στις παραπάνω κατηγορίες. Εγώ το κάνω σίγουρα.. κι εσείς υποθέτω..
Αυτό που κάνει την ομάδα αυτή ξεχωριστή, είναι ο τρόπος προσέγγισης στο παιχνίδι-ριάλιτι. Χωρίς εμπάθεια, με χιούμορ και το κυριότερο; Χωρίς διαρροές! Αφήστε μας ρε παιδιά, να έχουμε την αγωνία μας, να συγχιζόμαστε τρώγοντας πατατάκια, σοκολάτες κι όλα τα υγιεινά τέλος πάντων.
Κάπου κρυφοείδα χθες, ότι κερδίζει η Ελπίδα το αυτοκίνητο κι έπιασα τον εαυτό μου, να λέει: Ε ρε κατακαημένε Παναγιώτη, με την σακαράκα θα μείνεις! Κι ο Γιουσούφ, όλα να θέλει να τα φάει σε μια μέρα! Κάτσε χριστιανέ μου, εεεε μουσουλμάνε μου, σκέψου και το αύριο. Θα πέσετε πάλι στα καβούρια και θα σας τρέχουμε. Εκείνοι οι γιατροί πια, περισσότερα run από εσάς κάνουν!
Κακός χαμός και σήμερα λέει. Η Δαλάκα, ανταλλάσσει φιλοφρονήσεις με τον Τόνι – τι πρωτότυπο – κι ο Εμρέ σωριάζεται στο έδαφος. Α, να μην ξεχάσω. Η Ρία, τους αγαπάει όλους! Για να δούμε, τι θα δούμε..
( Το κείμενο είναι της αναγνώστριας Χρύσας Κατσιώνη και δημοσιεύεται αυτούσιο )
Survivors World 
Τα είπατε όλα! Αυτός είναι ο κύριος λόγος που το παρακολουθώ κι εγώ: γιατί λέει πολλά για τον κόσμο που ζούμε. Και όσο για τα spoilers… ήμαρτον πια! Δεν θέλω να ξέρω. Δεν θέλω κανείς να μου πει ποιος είναι ο δολοφόνος. Αλλιώς γιατί να το δω το έργο;
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο