Το ίδιο τραγικό λάθος με πέρσι θέλει να κάνει και φέτος η παραγωγή, να αντιμετωπίσει τους γονείς και γενικά τα αγαπημένα πρόσωπα των παικτών σαν ένα τρόπαιο, που οι παίκτες πρέπει να κερδίσουν στον αγωνιστικό χώρο!.. Η σκέψη και μόνο είναι ανατριχιαστική, για να μη πούμε και αποκρουστική!
Συνέχεια ανάγνωσης «Οι λευκοί την ασυλία, αλλά οι γονείς δεν είναι τρόπαιο, να παίξεις στο στίβο να τους κερδίσεις..»a decentralized world
Πνευματική εξέλιξη και συνειδητότητα
Αν η τρέλα μπορούσε να σταθεροποιηθεί σε ένα δικό της όριο τότε αυτόματα θα έχανε τη μαγεία της. Κάπως έτσι δεν ξεκινάνε τα ταξίδια; Μέσα σε δόσεις τρέλας που σκιαγραφείται η μαγεία σε κάθε διαδρομή. Σε εκείνο το σακίδιο που κουβαλάμε στην πλάτη θα ήταν προτιμότερο αν το γεμίζαμε αναμνήσεις, όμορφες ιστορίες που κάτι έχουν να μας διδάξουν, όμορφες συγγραφικές εικόνες που θα μας δείχνουν στο τέλος το δικό μας μονοπάτι. Εκείνο που προτιμώ να μοιραστώ μαζί σας μέσα από τα δικά μου μάτια και που με τον τρόπο του θα έχει πάντοτε κάτι να μας πει...
...εκεί που τα βιβλία πετάνε ελεύθερα...
Qui Tacet Consentit
Ένα ταξίδι στον κόσμο της ''Επιβίωσης''
Survivors World 