Το Survivor ξεκινά! Πρώτη σκηνή στο αεροδρόμιο, αναχώρηση των παικτών. Αποχαιρετισμός από οικογένειες και φίλους.. Οι ίδιες σχεδόν σκηνές σε όλους.. Έλληνες και Τούρκους. Αγκαλιές, χαμόγελα, κρυμμένη αγωνία.. Η ανησυχία στα πρόσωπα των γονιών δεν μπορεί να κρυφτεί.. Ευχές και ενθαρρυντικά λόγια…
a decentralized world
Πνευματική εξέλιξη και συνειδητότητα
Αν η τρέλα μπορούσε να σταθεροποιηθεί σε ένα δικό της όριο τότε αυτόματα θα έχανε τη μαγεία της. Κάπως έτσι δεν ξεκινάνε τα ταξίδια; Μέσα σε δόσεις τρέλας που σκιαγραφείται η μαγεία σε κάθε διαδρομή. Σε εκείνο το σακίδιο που κουβαλάμε στην πλάτη θα ήταν προτιμότερο αν το γεμίζαμε αναμνήσεις, όμορφες ιστορίες που κάτι έχουν να μας διδάξουν, όμορφες συγγραφικές εικόνες που θα μας δείχνουν στο τέλος το δικό μας μονοπάτι. Εκείνο που προτιμώ να μοιραστώ μαζί σας μέσα από τα δικά μου μάτια και που με τον τρόπο του θα έχει πάντοτε κάτι να μας πει...
...εκεί που τα βιβλία πετάνε ελεύθερα...
Qui Tacet Consentit
Ένα ταξίδι στον κόσμο της ''Επιβίωσης''
Survivors World 