Οι «αγώνες επιβίωσης» έχουν μεγάλη ιστορία. Αποτέλεσαν θέμα σε πολλά βιβλία και κινηματογραφικές ταινίες, έγιναν επιτραπέζια παιχνίδια και εντυπωσιακά video games.
Τα τηλεοπτικά survival games, από το 1997 που ξεκίνησαν, σημείωσαν υψηλή τηλεθέαση σε όλες τις χώρες που έχουν προβληθεί.
Προσέλκυσαν άντρες και γυναίκες, μικρότερες και μεγαλύτερες ηλικίες. Ένας κύριος λόγος, σύμφωνα με έρευνες, είναι η μοναχικότητα του σύγχρονου ανθρώπου σε συνδυασμό με τις δυσκολίες της καθημερινότητάς του. Ο αγώνας για επιβίωση στη ζωή ταυτίζεται με την επιβίωση των παικτών στο παιχνίδι.
Το μοτίβο της δομή τους γνωστό: παίκτες χωρισμένοι σε ομάδες που παλεύουν για τα κοινά τους συμφέροντα, την κοινή τους επιβίωση. Στο τέλος όμως, ένας θα είναι ο νικητής, ένας θα καταφέρει να σταθεί όρθιος, να επιβιώσει και να κερδίσει το έπαθλο.
Ένα τηλεοπτικό πρόγραμμα χωρίς σενάριο! Η ρεαλιστικότητα των όσων συμβαίνουν το καθιστά άκρως ελκυστικό.. και ο τηλεθεατής μπαίνει και αυτός στο παιχνίδι! Επιλέγει ομάδα, ταυτίζεται με παίκτες.. έχει την αίσθηση της συμμετοχής αλλά και της καθοδηγητικής παρέμβασης. Διαμάχες, κόντρες, συμπάθειες κι αντιπάθειες των παικτών, τον βγάζουν από την μοναχικότητα του, του δίνουν αφορμή για επικοινωνία κ συζήτηση με άλλους ανθρώπους. Τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης είναι ένας φιλόξενος τόπος για αυτό.
Ανάλογα τον χαρακτήρα του, ο τηλεθεατής θα γίνει fan ή hater. Θα αγαπήσει ή θα αντιπαθήσει. Θα ταυτιστεί με έναν παίκτη και θα τον υποστηρίξει όσα λάθη κ αν κάνει. Η επιτυχία του παίκτη, η επικράτηση του, θα γίνει προσωπικός του στόχος, προσωπική του επιτυχία. Μέσα από αυτόν θα ψάξει την αναγνώριση και την δικαίωση της δικής του προσωπικότητας.
Μέσα από την ταύτιση θα φτάσει στον φανατισμό. Θα ηρωοποιήσει τον παίκτη , θα τον αισθανθεί δικό του πρόσωπο που πρέπει να υποστηρίξει αλλά και να προστατεύσει από τους άλλους. Αισθάνεται την ανάγκη να μπει σε «ομάδες», να πάρει δύναμη από τους ομοϊδεάτες του αλλά και να δείξει την δύναμή του σε αυτούς που έχουν αντίθετη άποψη. Παρ΄όλη όμως την επιθυμία του για επικοινωνία, ο φανατισμός θα τον εμποδίσει. Στην ουσία θα αποκρούσει τον διάλογο, θα αρνηθεί τα γεγονότα, θα απορρίψει τις αντίθετες απόψεις ως κακόβουλες.
Ο φανατισμός είναι στενοκέφαλος και στενόκαρδος, θολώνει την κρίση, απωθεί την λογική και την ευθυκρισία. Ο φανατικός έχει την δική του λογική. Το οπτικό του πεδίο περιορίζεται, μικραίνει, σε αντίθεση με τον εγωισμό κ το πείσμα του που μεγαλώνουν. Η σκέψη ναρκώνεται. Το τηλεοπτικό παιχνίδι δεν είναι απλώς η ψυχαγωγία των τριών ωρών, γίνεται μέρος της καθημερινότητας του, ένα κομμάτι της ζωής του. Ο αγώνας για επιβίωση είναι και δικός του.
Όταν τελειώσει το παιχνίδι, αν επικρατήσει ο παίκτης που ταυτίστηκε θα νιώσει ικανοποίηση. Θα νιώσει δικαίωση γιατί θα είναι και αυτός μέρος της επιτυχίας του. Αν όχι, θα νιώσει προδομένος, θα μιλήσει για «στημένο¨παιχνίδι, ένα παιχνίδι που το έκανε κομμάτι της ζωής του.
Όταν τελειώσει το παιχνίδι θα «αδειάσει». Χαρούμενος ή θυμωμένος θα το αφήσει πίσω του. Ένα μικρό διάλειμμα ήταν, ένα μικρό κομμάτι της ζωής του.. ίσως τελικά όχι τόσο σημαντικό.. αφού έτσι και αλλιώς επιβίωσε. Άλλωστε ένα νέο παιχνίδι ετοιμάζεται να ξεκινήσει!
ΑΜΦΙΒΟΛΙΑ
Survival games μια μόδα με ημερομηνία λήξης? ή ένα κοινωνικό πείραμα?
Survivors World 