Οι λευκοί την ασυλία, αλλά οι γονείς δεν είναι τρόπαιο, να παίξεις στο στίβο να τους κερδίσεις..

Το ίδιο τραγικό λάθος με πέρσι θέλει να κάνει και φέτος η παραγωγή, να αντιμετωπίσει τους γονείς και γενικά τα αγαπημένα πρόσωπα των παικτών σαν ένα τρόπαιο, που οι παίκτες πρέπει να κερδίσουν στον αγωνιστικό χώρο!.. Η σκέψη και μόνο είναι ανατριχιαστική, για να μη πούμε και αποκρουστική!

Σε ένα παιχνίδι σαν το Survivor κάποιος μπορεί να πάει για πολλούς λόγους.. για να κερδίσει χρήματα, δημοσιότητα, έπαθλα, για την εμπειρία ή έτσι απλά για να κάνει το κέφι του, όχι όμως για να κερδίσει το δικαίωμα να δει τη μάνα του, την αδερφή του, το παιδί του.. Δεν φτάνει το απερίγραπτο έπαθλο της επικοινωνίας που ούτε τα μικρά παιδιά δεν σέβονται εκεί στη παραγωγή.. με τη κίνηση αυτή το τερματίζουν τελείως και είχαν και το θράσος – μέσω του παρουσιαστή, που δεν φταίει αυτός, ότι του λένε κάνει..- να ρωτήσουν έναν έναν τους παίκτες πως τους φαίνεται που θα αγωνιστούν για κάτι τέτοιο..

Είναι απορίας άξιον πως κανείς από τους παίκτες και φέτος και πέρσι δεν αντέδρασε, δεν είπε μια κουβέντα.. Αυτοί οι αθλητές εκεί, που δεν χάνουν ευκαιρία να μας υπενθυμίζουν σε ποιες διοργανώσεις και πόσες ολυμπιάδες έχουν πάρει μέρος.. που έχουν τη λέξη «σεβασμός» σαν καραμέλα στο στόμα και είναι έτοιμοι να κατακεραυνώσουν έναν αντίπαλο αν δεν τους αρέσει κάποιος πανηγυρισμός του ή αν δεν τους απαντήσει όπως θέλουν στην αφετηρία.. χθες δεν κατάλαβαν τίποτα; δεν τέθηκε θέμα σεβασμού;

Δεν βρέθηκε ένας εκεί να τους πει «τι είναι αυτά που μας λέτε;» εγώ αγωνίζομαι για τη τιμή μου, για τη δόξα, για τη χώρα μου, για το μετάλλιο, για τη τρέλα μου στη τελική.. αλλά όχι για να δω τον πατέρα, τη μάνα, τα αδέρφια και τα παιδιά μου.. Η οικογένεια είναι κάτι ιερό, δεν είναι τρόπαιο να το διεκδικείς σε κάποιο αγωνιστικό χώρο οποιουδήποτε αθλήματος ή παιχνιδιού, πετώντας μπαλάκια και κρίκους σε κάποιο στόχο. Όλα τα παιχνίδια έχουν κανόνες και ιδιαιτερότητες.. αλλά παντού και πάντα υπάρχουν όρια και στην περίπτωση αυτή έχουν ξεπεραστεί και πολύ μάλιστα.

Στο καθαρά αγωνιστικό κομμάτι οι λευκοί ολοκλήρωσαν τη δουλειά.. και κέρδισαν την ασυλία. Στο αρχικά καλό ξεκίνημα των Μαύρων με 3-1, απάντησαν με ένα σερί 6-0 μηδέν φτάνοντας το σκορ στο 3-7, εκεί φάνηκε ποιος έχει το στόχο -καθαρά μπασκετικός- και ποιος όχι.. Η εικόνα του αγώνα έδειχνε πως οι λευκοί θα κερδίσουν κι έτσι έγινε, με το τελικό σκορ στο γνωστό 8-10 υπέρ τους. Το αγώνισμα έμοιαζε κομμένο και ραμμένο γι’ αυτούς.. περιμέναμε ότι ο Κυριάκος Πελεκάνος θα ήταν καλός.. αλλά δεν περιμέναμε τόσο καλή την Αφροδίτη Σκαφίδα.. Η ίδια μετά μας εξήγησε ότι ήταν ο αγαπημένος της στόχος!..

Για τους νικητές ο Κυριάκος και η Αφροδίτη έκαναν 3/4. Καλός και ο Οκάι με 2/3, από μία νίκη Σεντά και Νίκος Κοσμάς, δεν κατάφερε κάτι ο Μπορά, 0/2. Για τους Μαύρους καλύτερος και με διαφορά ο Παναγιώτης Κωνσταντινίδης, έκανε 4/4 κερδίζοντας και τους 4 άνδρες της αντίπαλης ομάδας! Η Δήμητρα Βαμβακούση με 2/3 και Σουντέ, Εμρέ με 1 νίκη ο καθένας έφεραν τους υπόλοιπους πόντους. Στατιστικά, όταν ένας παίκτης κάνει 4/4 είναι πολύ δύσκολο να χάσει η ομάδα του.. αυτό έγινε χθες -ίσως για πρώτη φορά!- στους Μαύρους και δείχνει την ανυπαρξία των υπολοίπων.. Κατερίνα Δαλάκα, Σπύρος Γουρδούπης και Γιουσούφ, δεν κατάφεραν να κερδίσουν ούτε μία φορά.

Στο συμβούλιο του νησιού μάθαμε αρχικά τους MVP της εβδομάδας, η Δήμητρα και ο Σπύρος από την Ελληνική πλευρά και η Σεντά με τον Οκάι για τους Τούρκους. Στη ψηφοφορία οι Έλληνες παίκτες έδωσαν τον Σπύρο και οι Τούρκοι την Δήμητρα, λίγο πολύ αναμενόμενα τα αποτελέσματα. Στο «φοβερό» παιχνίδι για το έπαθλο της επικοινωνίας στην αρχή του επεισοδίου, ο Νίκος άφησε τον Κυριάκο να κερδίσει.. και αυτός μετά τον πήρε μαζί του.. Στα κορίτσια, η νικήτρια Δήμητρα επέλεξε την Κατερίνα.